Quiche lorraine, czyli łyk kuchni francuskiej

Przepis na placek lotaryński (bo można i tak) w mojej kuchni jest pamiątką po ostatnim Sylwestrze, gdzie z menu - bądź co bądź - trochę się przeliczyliśmy, mam na myśli stosunek ilości jedzenia do ilości gości;). Tak czy siak, wspomnienia tak towarzyskie, jak kulinarne, są miłe. A jednym z nich jest właśnie quiche lorraine przywieziony przez Państwa S. (już niebawem!:D)
W mojej - mojej kuchni bardzo długo nieobecne były potrawy, które wymagały przygotowania ciasta na spód czy jakiegokolwiek poważniejszego miksowania. Bo najpierw nie miałam miksera, a jak już go miałam, to i tak trwałam w przekonaniu, że z ciastem, to mi się jednak nie upiecze. Ale w te wakacje się przełamałam, właśnie przepisem na placek lotaryński. Choć mam wrażenie, że wychodzi ciut zakalcowato (a może tak ma być?) to jednak nie taki placek straszny, jak go malują.:) Sami zobaczcie, myślę, że wierzch całkiem ok. Smak jeszcze lepszy.:) Dziękuję więc szanownej koleżance za "zaprzyjaźnienie" mnie z potrawą, która przełamała mą niechęć do placków.;)

I przepis: http://www.makecookingeasier.pl/na-obiad/quiche-lorraine-z-boczkiem-i-cebula/

W sposobie przygotowania pomięto jakoś kwestię oliwek. Na zdjęciach widać, że są one w całości wrzucane do boczku i cebuli, ale że ja zauważyłam to dopiero teraz, to moje oliwki były krojone w plasterki i wrzucane na masę jajeczną mniej więcej w połowie zapiekania. Tak sobie wymyśliłam.:)