"Ciociu,ciociu,nie bądź taka...";)

W roli mamy wciąż się nie widzę, ale rolę cioci bardzo lubię. A już ciotka Klotka, czyli ciocia wszystkich cioć z czasów mojego dzieciństwa zawsze mi pasowała. Mam wrażenie, że z wiekiem staję się taka chaotyczna jak ona i za chwilę rzeczywiście będę "pędzić z szumem wielkim", a za mną moje pantofelki i stos papierzysk!;) Jedno tylko mnie różni od ciotki Klotki - w życiu nie uniosą mnie żadne błyszczące wstążeczki, a i z motylem trudno byłoby mnie pomylić. ;);)

Btw - nie mogę doczekać się nadchodzącego bycia ciocią w pełnym wymiarze godzin!:)))